Zoals de titel al doet vermoeden trof ik tijdens deze dienst een hond aan die alle geluk van de wereld had.
Hierover later meer. Deze dienst zou ik 3 katten, 2 honden, 1 duif en een niet gevonden dier tegenkomen. Hiervan zouden er drie naar de spoed dierenarts gaan.

Mijn eerste rit betrof een gewonde duif. Deze heb ik afgegeven bij het vogelhospitaal.

De volgende rit zou mij gelijk bij de dierenarts brengen. De melder trof in een park een kat aan die alleen maar zat te miauwen en ondanks dat de melder twee grote honden had, deed de kat helemaal niks. Toen ik daar aankwam zag ik een zeer oude, helemaal vermagerde en uitgedroogde kat liggen. De kat liet zich makkelijk oppakken en in een mandje zetten. Omdat ik ernstig twijfelde of deze kat een nacht in het dierenasiel wel zou overleven, bracht ik het naar de dierenarts. De dierenarts nam de kat op voor een nachtje ter observatie en om aan te sterken.

Terwijl ik op weg was naar een nieuwe melding kreeg ik een spoed melding binnen. Een hond was enkele meters naar beneden gevallen en bloede hevig. Toen ik daar aankwam bloede de hond hevig. Toen mij verteld werd hoe en waar deze hond (een Sheltie) naar beneden was gevallen, vreesde ik dat er wel eens sprake zou kunnen zijn van ernstige botbreuken of intern letsel. Een goed teken voor mij was dat, toen ik de hond wilde stabiliseren op de brancard, deze hond andere ideeën had. Ernstige botbreuken kon ik hierdoor eigenlijk al uitsluiten. De hond kon dus net als andere honden staand vervoerd worden.

Gelukkig kon ik, samen met de eigenaar, meteen terecht bij de dierenarts. Deze concludeerde na een paar foto's gemaakt te hebben, en de hond grondig onderzocht te hebben, dat deze hond er met maar een gebroken nagel en was schaafwonden goed vanaf was gekomen.

Omdat dit toch wel erg bijzonder was heb ik aan de eigenaar gevraagd of ik een foto van de hond mocht maken en op mijn web-log mocht plaatsen. Dit mocht en ik wil jullie hem dan ook laten zien.

Het verbandje was nodig vanwege de gebroken nagel. Gedurende dit hele avontuur en gedoe om hem heen, liet de hond zich moedig behandelen. Hij gaf geen krimp en ging op het einde zelfs weer uitvoerig kwispelen. Dat een hond niets doet hoeft op zich niets ernstigs te betekenen, maar dit kan wel.

Hierna kon ik uiteindelijk door naar de melding waar ik naar toe was. Dit betrof een melding van een zwerfkat die eigenlijk gewoon in de buurt woonde. Ik heb haar daarom ook gewoon maar laten lopen.

Tegen middernacht kreeg ik een melding van een aangereden kat. Deze bleek nog te leven. Deze heb ik met spoed naar de dierenarts gebracht. Het zou twijfelachtig worden of deze kat de nacht zou overleven.

Na een uur s' nachts kreeg ik nog een melding van een gevonden Steffordshire. Helaas woonde de melder helemaal in het uiterste van onze regio. Het duurde dus eventjes voordat ik daar was. Deze hond had helaas geen chip en heb ik dus afgegeven aan het dierenasiel.

De ochtend daarop kreeg ik vlak voordat ik de auto zou overdragen aan de volgende dienst een melding van een aangereden kat. Toen ik ter plaatse was heb ik geen kat kunnen aantreffen.

Deze dienst zou mij weer tot diep in de nacht bezig houden. Het begint kennelijk een gewoonte te worden, want de dienst die ik een week later zou hebben werd nog later. In totaal had ik vijf vogel ritten en een politie rit.

Mijn dienst begon met een jonge merel die per ongeluk tegen een kat was aangelopen. Vervolgens werd ik gevraagd om een gewonde Vlaamse gaai op te halen. Meteen daarna kwam ook de melding binnen van een verzwakte ekster en een kauwtje. Gelukkig kon ik al deze vier vogels in een keer meenemen en tegelijk afgeven bij het vogelhospitaal.

Hierna volgde een politie rit waarmee ik tot 01:30 bezig ben geweest. Deze rit was apart omdat ik hier geconfronteerd werd met iets wat ik nog nooit eerder had gezien. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen. Zoals misschien inmiddels bekend vertel ik over meldingen die via de politie binnenkomen niets. Dit kunnen ook gewone meldingen zijn zoals gevonden dieren, maar zijn vaak ook anders. Ik zal ook nooit in een situatie komen te staan die gevaar voor mijzelf op zou leveren, maar om privacy redenen van mijzelf (en de eventueel betrokkenen) ga ik hier gewoon niet verder op in.

s' Ochtends, vlak voordat ik de auto zou inleveren, kreeg ik nog een melding van een verzwakte kraai. Deze heb ik ook afgegeven op het vogelhospitaal.

Dit zou een drukke dienst worden waarbij het maar weer eens blijkt, dat als je s' avonds dienst hebt, het nooit zeker is wanneer je tijd hebt om te kunnen eten.

Toen ik de auto om 17:00 kwam ophalen lag het eerste ritje alweer op mij te wachten. Voor de tweede keer dit jaar zou ik een vleermuis gaan ophalen. Deze vleermuis was helaas iets te dichtbij een kat gekomen en had daardoor wat lichte schade aan zijn vleugeltjes. Aangezien er in de regio geen opvang is voor vleermuizen bracht ik het naar de gespecialiseerde opvang buiten de regio.

Van deze opvang kreeg ik een melding mee voor op de terugweg. Twee eenden zouden al een paar maanden een vrouw dol maken door haar keuken te bevuilen en het eten van de kat op te eten. De kat was vanwege leeftijd geen partij meer voor deze eenden. Toen ik aankwam waren de eenden nergens te bekennen. Na wat advies te hebben gegeven ben ik weer weg gegaan omdat de volgende meldingen alweer op de lijst stonden.

Er zou een zieke gans zich bevinden onder een brug. Bij aankomst bleek deze gans niets te hebben want het bleek te broeden.

Via de volgende rit, waar ik niet over ga uitweiden, werd ik verwacht bij een dierenarts om een kat naar het dierenasiel te brengen. Helaas was de dierenarts al gesloten en kon ik de kat dus niet meenemen. Dit werd een taak voor de volgende ploeg.

Nadat ik een overleden duif had opgehaald en ingeleverd had bij het vogelhospitaal kon ik eindelijk naar huis. Toen ik thuis kwam was het inmiddels alweer 22:00.

Ik had net mijn avondeten warm toen ik een spoed melding kreeg van een aangereden vossen pup. Nadat ik deze pup in handen kreeg zag ik eigenlijk al dat het te laat was. De dierenarts kon daarom ook niets anders doen dan euthanasie toepassen.

Hierna kon ik gelukkig, toen mijn eten weer warm was, genieten van een welverdiende avondmaaltijd.

De laatste rit van deze dienst was er eentje die mij weer helemaal kwaad maakte. Als ik ergens een hekel aan heb is het wel een valse melding. Waar ik nog erger een hekel aan heb is een melding die later vals blijkt om 02:00. Vooral als je de dag daarop vroeg er uit moet. 

Dit was een lekker drukke dienst. 8 ritten. De laatste keer dat ik zoveel ritten had is alweer van begin maart.

Deze dag stond in het teken van een hele lieve Canadese herder. De twee ritten die ik die avond had betroffen dezelfde hond.

Aan het begin van de avond kreeg ik de melding van een gevonden Canadese herder. Helaas bleek deze hond niet gechipt te zijn en heb ik het dus afgeleverd bij het dierenasiel.

Tegen middernacht kreeg ik de melding dat de baasjes van deze lieve herder zich gemeld hadden en heel graag hun hond terug wilde. Dit wilde ik uiteraard wel doen.

Deze drie diensten waren alle drie rustig. De dienst van 14 mei was ''interessant' en indrukwekkend'.

Op 9 mei was de eerste rit een gewonde duif. Deze was duidelijk iets te dicht bij een kat geweest en heb ik afgegeven bij het vogelhospitaal. Hierna kreeg ik nog een melding van een aangereden meeuw. Bij aankomst bleek dat iemand anders deze overleden meeuw al van de weg had gehaald.

De dienst van 13 mei bracht mij voor de eerste keer bij een nieuwe dierenkliniek in onze regio. Ik vond deze dierenkliniek zeer mooi en voorzien van zeer veel apparatuur. De eerste melding betrof iemand die een zieke kat in haar tuin had liggen. Toen ik ter plaatse was, melde de eigenaar van de kat zich bij mij. In overleg met de eigenaar is er besloten dat deze kat toch snel naar de dierenarts moest om nagekeken te worden. Het ging om een 19-jarige kat. Bij aankomst bij de dierenarts bleek mijn vermoeden waarheid te zijn. De kat had een lichte  hersenberoerte gehad. Gelukkig niet ernstig maar wel serieus. Behalve het dier veel rust geven is hier weinig aan te doen.

Nadat ik de kat en eigenaar weer thuis had gebracht kreeg ik een melding van een pulletje met een vishaakje in de bek. Deze heb ik ,samen met een merel die hierna kwam, ingeleverd bij het vogelhospitaal. 

Om half zeven s' ochtends kreeg ik nog een telefoontje over een gewonde duif. Deze heb ik niet aangetroffen.

s 'Avonds kon ik de auto dus weer ophalen voor de avonddienst van 14 mei. Het eerste ritje bracht mij bij een vrouw waarvan haar kat was overleden. Deze heb ik opgehaald.

De tweede rit was 'interessant' (ik houd het maar eventjes hierbij want ik kan nog boos worden als ik er aan terug breng. Ik hoop dat dit een staartje krijgt.). Ik kreeg de melding van een winkel dat ze een hondje gevonden hadden. Het hondje bleek een buitenlandse chip te hebben en was dus niet te traceren. Ik had net de hond in de auto geladen toen er twee kinderen naar mij toe stapten. De ouders van deze kinderen bleken de eigenaar te zijn van deze hond. Ik kon het hondje dus herenigen met de baasjes.

Nadat ik een beetje was afgekoeld van de vorige rit en wat gegeten had kreeg ik een spoed rit. Dit betrof een aangereden kat welke nog leefde. Bij aankomst trof ik een vrouw aan welke de kat vast hield. Ik kon de kat dus eenvoudig meenemen naar de dierenarts. Daar aangekomen bleken de verwondingen van de kat enorm mee te vallen. De kat had in ieder geval 'maar' een zware hersenschudding. Helaas kon ik niet afwachten of deze kat nog meer verwondingen had omdat de laatste rit van de avond binnenkwam. Dit was ook een spoed rit. Een jonge zwaan werd in elkaar geslagen door een andere volwassen zwaan. Bij aankomst trof ik de jonge zwaan bibberend van schrik in een tuin aan. Toen ik de zwaan terug bracht naar de vijver waar deze vandaan kwam, liep het meteen weer terug naar dezelfde tuin. Ik heb dus maar besloten om de zwaan mee te nemen zodat het eventjes kon bijkomen van de schrik. 

Deze dienst zou uit vijf ritjes bestaan. Een dier welke ik nog niet eerder was tegengekomen tijdens mijn dierenambulance ritten zou onderdeel zijn van een ritje.

De eerste rit was een helaas overleden kat. Deze lag bij iemand in de tuin. Helaas had deze kat geen chip.

Tijdens het wandelen had een echtpaar twee baby eendjes (pulletjes) zonder moeder aangetroffen. Deze heb ik opgehaald en naar het vogelhospitaal gebracht. Deze worden, als ze oud genoeg zijn, weer uitgezet.

Van een lokale kinderboerderij kwam de volgende melding. Een geliefde geit was helaas overleden. Deze wilde zij ter crematie aanbieden. Helaas was het crematorium al gesloten en kon ik niets anders doen dan de geit zolang in de vriezer van het dierenasiel afleggen. Ik begreep later dat deze geit de volgende middag is aangeboden aan het crematorium. Geiten zijn dieren welke de dierenambulance normaal niet mag vervoeren, maar omdat het hier om een crematie ging werd er een uitzondering gemaakt.

De volgende melding betrof een kat welke naar de dierenarts moest. Tijdens het vangen kreeg ik een spoed melding. Deze melding ga ik (vanwege verschillende redenen) niet verder definiëren. Lezers weten inmiddels wel dat ik een hoge mate van securiteit en voorzichtigheid gebruik. Nadat ik deze rit had afgehandeld (en de dierenarts had opgebeld dat het ietsjes later zou worden) kon ik de kat alsnog vangen. Dit bleek een lastige opgave te zijn maar is mij toch gelukt.

Zoals jullie misschien kunnen lezen heeft web-log.nl een update uitgevoerd op al haar web-log's. Misschien zien de nieuwe log's er daarom anders uit. De toekomst zal dit zien.

Inmiddels is het alweer een tijdje geleden dat ik een log geplaatst heb. Andere activiteiten (EHBO e.d.) en drukte waren hier oorzaak van.

Deze log beschrijft de dienst van 22 april j.l.. Ik zou zeven ritjes hebben.

De eerste rit bracht mij bij een 19-jarige Yorkshire Terriër. Deze was gevonden door mensen. Waarom ik de leeftijd noem komt omdat ik hier later achter zou komen. Deze heb ik afgegeven bij het dierenasiel.

Mijn tweede en derde rit waren gewonde vogeltjes, namelijk een mereltje en een duif.

De volgende rit zou mij buiten de regio brengen. Ik kreeg de melding dat er een konijn was aangereden in Hillegom. Daar aangekomen betrof het niet een konijn maar om een wilde haas. Deze leefde nog. Omdat er in onze regio geen opvang is voor hazen heb ik deze naar een opvang locatie buiten de regio gebracht. Bij aankomst aldaar was de haas helaas overleden.

Even na middernacht kreeg ik een melding van een overleden kat. Tijdens het zoeken naar deze kat kreeg ik een politie rit ertussen. Nadat ik deze had afgehandeld heb ik de overleden kat alsnog gevonden en naar het dierenasiel gebracht.

Niet gauw daarna kreeg ik de melding dat de eigenaar van de Yorkshire Terriër zich had gemeld en zijn hondje graag terug wilde. Dit betekende dat ik de hond weer kon ophalen uit het dierenasiel en kon herenigen met zijn baasje.

Tegen 03:00 kon ik dan eindelijk mijn bedje gaan opzoeken.

Beide avonden zouden rustig zijn. De laatste avond bracht mij twee spoedritten waarvan een geen spoed was achteraf. De eerste avonddienst had ik twee ritten en de tweede dienst drie ritten.

15 april:

De eerste rit was een melding van twee duiven welke vast waren komen te zitten in een trappenhuis. Hier konden ze niet zelfstandig meer uit. Beide heb ik kunnen vangen en de vrijheid weer kunnen geven.

De tweede rit was een bijzondere. Ik werd geroepen naar een gevonden blauw roodstaart papegaai. Toen ik aankwam zat deze papegaai ‘vrolijk’ op een fiets om zich heen kijken. Vangen was dus niet zo moeilijk, alleen vond hij (of zij) dat niet zo leuk en begon dus enorm kabaal te maken. Normaal gesproken zou je denken dat je deze papegaaien niet buiten zou aantreffen. Bekijk de gemiddelde vraagprijs maar eens voor zo’n dier en je weet waarom. Deze papegaai heb ik afgegeven bij het vogelhospitaal. Ook deze papegaai is de volgende ochtend weer herenigd met zijn (of haar) baasje.

16 april:

Deze dienst begon met een spoed rit. Een zwaan was tegen een lichtmast gevlogen bij een sportvereniging en daarbij zwaargewond geraakt. Toen ik aankwam wist ik meteen hoe laat het was en ben met spoed naar de dierenarts gereden. Euthanasie was het enige wat humaan nog mogelijk was. Tijdens de val is de zwaan bijna volledig verlamd geraakt.

Ik was net klaar bij de dierenarts toen ik een melding kreeg van een zwaargewonde kat. Hier ben ik dus met spoed naar toe gereden. Achteraf had dit niet gehoeven want bij aankomst bleek er helemaal niets met de kat te zijn. Het bleek te gaan om een zwerf kat. Om het nog aparter te maken: Toen ik de kat net ingeladen had om naar het dierenasiel te brengen, kwam een man op mij af met de melding dat hij een kat kwijt was. Hij beschreef mij de kleuren van de kat en wat andere kenmerken. Deze kwamen overeen met de kat die ik in mijn auto had. Toen ik deze man de ‘zwerf’ kat liet zien, was er een duidelijke match. De kat bleek dus eigenlijk bij de overburen te wonen.

Mijn laatste rit was een leuke. Iemand had een baby gans gevonden zonder moeder. Deze gans was misschien nog geen week oud en was nog volledig in baby dons. Zo jong had ik ze nog nooit gezien en het was ook een mooie ervaring. De baby liet zich zonder enig morren oppakken en kon eenvoudig worden meegenomen. Ik heb het afgegeven bij het vogelhospitaal.

Vandaag zou ik de eerste kitten van het seizoen, voor mij althans, tegenkomen. In totaal zou ik drie ritjes hebben.

Het eerste ritje betrof al meteen de kitten waar ik net over schreef. Van de dagploeg kreeg in een onbehandelbare moeder poes met een kitten. De overige kittens van deze moeder waren eerder op de dag gevangen, maar deze nog niet. De kitten was nog geen 24 uur oud en een beetje aan de koude kant. Ik heb de kitten onder mijn trui gedaan, met het hoofdje naar buiten, en zo (samen met moeder) meegenomen naar het dierenasiel. Op deze manier blijven ze goed warm. Bij aankomst op het dierenasiel ging de kitten ook meteen onder de isolatiedeken.

Mijn tweede rit bracht mij bij een gewonde houtsnip. Deze snip soort komt niet veel voor in deze buurt. Ik vond het daarom ook wel uniek om eens zo’n snip van dichtbij te mogen meemaken. De houtsnip heb ik afgegeven bij het vogelhospitaal.

Mijn laatste ritje van die dag betrof een lief klein zwerf hondje. Het leek een beetje op een Maltezer leeuwtje. Deze heb ik afgegeven bij het dierenasiel. Later hoorde ik dat deze hond de volgende ochtend alweer herenigd kon worden met het baasje.

Dat het toevallig tijdens mijn vaste dienst 1 april zou zijn heb ik kunnen ervaren. Een paar ritten waren duidelijk 1 april ritjes (valse). Hier kon ik dus niet om lachen. Zijn jullie nog beetgenomen?

De valse ritten niet meegerekend zou ik op 1 april 5 ritten hebben waarvan 1 s’ nachts.

De eerste melding betrof een fietser die een dode kat in de sloot zag liggen. Toen ik op de locatie aankwam wees de fietser mij de locatie aan. Het overleden dier zat goed vast in de modder en het koste daarom ook wat moeite om het er uit te halen. Toen de ‘kat’ op de kant lag bleek het om een konijn te gaan. Toen het nog in de sloot lag kon ik nog niet zien dat het een konijn betrof. Het was ook een fors konijn.

De tweede melding was een mevrouw die al enkele dagen een gewonde zwerfkat in haar tuin had rondlopen. Helaas heb ik deze kat niet kunnen vangen en heb haar het advies gegeven om een vangkooi te huren.

Hierna had ik tijd om het overleden konijn af te leggen in het dierenasiel. Dit zou de laatste rit worden van de avond.

Tegen 00:30 ging de telefoon. Een automobiliste had een aangereden eend gespot. Toen ik ter plaatse kwam leefde de eend nog. Het miste een vleugel en zijn poten waren stuk. Ik heb deze eend meteen weggebracht naar het vogelhospitaal. Gelukkig was daar op dat moment nog iemand aanwezig en heeft deze eend een vredig einde gegeven. Tegen 01:30 was ik weer thuis en kon ik mijn bedje weer opzoeken.

Rond 07:00 werd ik wakker gebeld met de melding van een aangereden kat. Bij aankomst bleek deze kat al enige tijd geleden te zijn overleden en het was helaas niet gechipt. Deze bracht ik dus naar het dierenasiel.

Bij aankomst in het dierenasiel stond er daar een lief klein hondje te wachten welke naar de dierenarts moest voor controle. Deze heb ik meegenomen en afgegeven bij de dierenarts. Hierna was ik klaar met mijn dienst.

Op 2 april zou ik het erg rustig hebben, namelijk 1 ritje. Dit betrof een gewonde ekster welke ik afgegeven heb bij het vogelhospitaal.